Hot, hectic, humid Bangkok

Lieve kennissen, vrienden en familie,

Even een korte update vanuit Bangkok! Na het schrijven van de vorige blog hebben we nog een lekkere, rustige avond gehad bij Marjolein en Gordon, waarbij we nog even naar het strand zijn gelopen en in het heerlijke warme water hebben gedobberd. Natuurlijk hadden we eerst de zwemspullen niet meegenomen omdat ik erop stond 'maar eventjes naar het strand te gaan' , zodat we daarna weer terugmoesten om onze spullen te halen omdat het water wel erg lekker was! Voordat we er werkelijk inlagen was het dus al donker, maar dat gaf ons wel mooi uitzicht op de twee (!) moskees met concurrerende imams die het volk naar hun eigen moskee probeerde te krijgen. Erg vermakelijk. Eenmaal in het water hadden we fantastisch uitzich op de Burj al Arab en het wat verder gelegen Atlantis.

De volgende ochtend vroeg weggegaan met de limo serivce waarbij Marjolein en Gordon ons hebben uitgezwaaid, waarna we een uur vertraging hadden op het vliegveld van Dubai. Dat was niet zo erg want gelukkig hebben we voor alles de tijd. Daarnaast waren we erg zen van het verblijf bij Marjolein en Gordon, het was zo fijn!

De vlucht was prima, behalve toen bij landing in Bangkok bleek dat we in een onweerstorm terecht waren gekomen. In plaats van naar beneden ging het vliegtuig weer omhoog, waarna we een half uur lang rondjes hebben gevlogen en het toen toch maar hebben geprobeerd. Hoewel we werden gewaarschuwd voor verschrikkelijke turbulentie viel het uiteindelijk mee. En toen.... waren we in het warme, vochtige en drukke Bangkok, waar het zweet je over de benen stroomt of je nu een rok aan hebt of niet. Na het lange wachten nog langer gewacht bij de douane, maar zonder problemen een visum gekregen en toen de metro naar het centrum opgezocht. 

Ik ben erg blij met Remco's richtingsgevoel, want hoewel we een beschrijving hadden van waar het hostel lag werd deze bij het uitstappen van de metro wel erg wazig en zijn we een beetje op gevoel in het donker richting het hostel gelopen. Gelukkig hadden we het in een keer goed, want ondertussen waren we erg plakkerig en moe. Het hostel is nogal hip, maar we hadden lekker geslapen in onze (hele dure) kamer. Gisteren bij het bijbehorende en erg lekkere ontbijt een beetje bekeken wat we allemaal wilden doen. We zitten nu in het ' Oneday hostel'  en eigenlijk wilden we ook maar een dag blijven omdat het zo duur is maar wel fijn gelegen en veilig, maar omdat het toch wel een beetje gedoe was om alle spullen weer te verslepen voor twee of drie nachten hebben we besloten een dormroom in hetzelfde hostel te nemen. Dit scheelt 400 Baht voor ons tweeen per nacht, dat is ongeveer waar je in een kleinere stad samen van kan slapen. Maar Bangkok is (voor Thaise standaarden dan) nogal duur! De kamer waar we nu in slapen heeft zes bedden maar het is erg rustig in het hostel, dus behalve Remco en ik slaapt er nog een erg aardige Amerikaanse jongen, wat de rust wel ten goede komt.

Gisteren hebben we na de interne verhuizing binnen het hostel een beetje rondgelopen in Bangkok, waarbij we de trein voor morgen hebben uitgezocht (zo fijn dat je een time table alleen maar in het Thais krijgt, maar gelukkig zijn de receptionisten van het hostel behulpzaam!) en een beetje door Chinatown hebben gelopen. Aangekomen bij een van de vele tempels (Wat Traimit) stonden er erg veel mensen aan de overkant te wachten en dus gingen we er maar bijstaan, want blijkbaar was er iets aan de hand! Ook heel veel politie, militairen, mannetjes die andere mannetjes tegenhielden... Blijkbaar was er iets interessants gaande, alleen wist niemand waar ze op aan het wachten waren want niemand van de toeristen had een idee wat er aan de hand was. En de militairen spraken geen Engels... uiteindelijk aan een Thaise jongen gevraagd die redelijk engels sprak en toen bleek dat de prinses binnen was! Nou, dat was natuurlijk supertof, en toen er een hek open ging en er een select groepje mensen naar binnen mocht zaten wij daar natuurlijk bij! We waren met drie anderen Europeanen de enige blanken, waarbij we naar een overdekt stukje aan de zijkant van de tempel werden geleid en daar moesten zitten en wachten. Ook werden er allemaal muziekinstrumenten neergezet... maar uiteindelijk kwam de prinses niet, vertrok ze in de auto naar het paleis en konden we weer gaan. Jammer, want we hebben de prinses dus niet gezien. Echter hebben we wel de gouden Buddha daar kunnen zien en omdat we dus door/langs het hek mochten was dit gratis - in plaats van de 1 euro pp die we anders moesten betalen :p.

Beetje verder gelopen door Chinatown, wat een superhectische buurt is maar goed om onze oversteek-skills  te oefenen (regel nr. 1 in Bangkok: wanneer je over kan steken, ook als je niet over hoeft te steken, moet je gelijk oversteken want anders wordt het verkeer weer zo druk dat het levensgevaarlijk is!). Daarna weer lekker teruggegaan en uitgeput op bed gaan liggen, een beetje met de Amerikaanse jongen in onze kamer gepraat (hij was de eerste die we echt tegenkwamen in het hostel, zo rustig is het!) en toen 's avonds naar de Night Market gegaan. Dit was heel erg leuk! Heel erg pittig gegeten... iets te pittig, maar ik hield dapper vol ondanks dat ik het nog warmer kreeg dan ik het al had en daarna onszelf beloond met een lekkere mango die we daarna in het hostel hebben opgegeten.

Vanochtend zijn we met de metro richting de rivier 'Mae Nam Chao Phraya' gegaan, waarna we de boot hebben gepakt naar het grote paleis en tempelcomplex: Wat Phra Kaew. Het was erg warm, erg plakkerig en met een brandende zon, maar zo prachtig! Dit is het belangrijkste tempelcomplex van Thailand met allerlei prachtige gouden tempels, gouden beelden, muurschilderingen, troonkamers en ga maar door. Het gaat bij Wat Phra Kaew om de tempel van de Emerald buddha, die in werkelijkheid maar 66cm groot is en niet van smaragd maar van jade is gemaakt (de monnik die ontdekte dat er een groene buddha onder een laag plasterwerk zat dacht dat er sprake was van smaragd).

In 1782 onder koning Rama I is men begonnen het gehele complex te bouwen, wat nu 94.5 hectare grond omvat met meer dan 100 gebouwen... daar doe je dus wel een paar uur over om te bezoeken! Maar het was erg mooi, hoewel misschien lastig te fotograferen. Zie de foto's! Daarnaast is het ook zeker nog in gebruik, dus om dit te kunnen ervaren met mantra-zingende monniken op de achtergrond is erg bijzonder en rustgevend.

Na Wat Phra Kaew waren we erg hongerig en hebben we op aanraden van ons guidebook 'the Lonely Planet' bij het Moslim restaurant gegegeten (dat was de naam... 'het Moslim restaurant'), wat erg lekkere Indiase gerechten had. Toen teruggegaan naar het hostel en een paar uur geslapen, want we zijn nog steeds niet helemaal gewend aan de hitte en daarbij is Bangkok erg vermoeiend :p En nu is het al half tien en gaan we zo nog eventjes rondlopen om wat kleins te eten en misschien een mango te kopen, want die van gisteren was erg lekker! Morgen is de grote dag van onze eerste stop, want we nemen de trein naar Ayuthaya. Het gezicht van de receptioniste van het hostel toen we haar vertelden dat we de trein in plaats van de bus wilden nemen was niet erg veelbelovend, maar we gaan het zien.... blijkbaar is de trein heel erg langzaam, haha. Maar dat is ook wel een ervaring! Toen we op het station waren gisteren om het uit te zoeken waren er echter treinen die al vijf uur vertraging hadden en er nog steeds niet waren, dus ik hoop dat we er komen. Het zou maar een uurtje moeten duren, maar we gaan het zien. Ayuthaya is de vroegere hoofdstad van Thailand (toenmalig Siam) en hier zijn erg veel oude tempelcomplexen die in vroegere tijden zijn verwoest door de Birmezen, waarbij een enorm gouden beeld van Boeddha is gesneuveld doordat het toentertijd is omgesmolten als 'spoils of war'. We zijn erg benieuwd!

Foto's volgen hopelijk, we moeten even kijken of de computer werkt. Daarbij is misschien nog leuk om te vermelden dat we hebben voldaan aan de eerste aanvraag van Tadjo: een foto van Daila in een Burka! De foto staat op m'n mobiel maar ik zal proberen het te uploaden. Daarnaast zou Tadjo het ook erg fijn vinden dat overal plaatjes van eten staan! Voor ons ook wel handig, want soms heb je geen idee wat je besteld...

Liefs, Daila & Remco (edits verwerkt in het verhaal).