In here it’s always Friday

Lieve kennissen, vrienden en familie,

Na een zes uur durende vlucht veilig aangekomen in Dubai en wat zijn we blij dat we bij mijn oom en tante kunnen bijkomen en uitrusten! Marjolein en Gordon hebben ons erg gastvrij ontvangen, en hoewel we de taxichauffeur toen we aankwamen op het vliegveld van Dubai niet helemaal konden vinden (er was één man constant op zoek naar ene ‘Remmie’, wat erg verwarrend werkte) had de chauffeur gelukkig geen moeite om de (achteraf erg lastig te vinden, zie hieronder!) woning te localiseren. Ook de vlucht was redelijk zonder problemen verlopen, hoewel we nog even een cycloon bij Jemen tegen kwamen – maar de turbulentie was niet zo verschrikkelijk erg.

De eerste dag hebben we lekker rustig aan gedaan en zijn we in de middag met Marjolein meegeweest naar de ‘Mall of the Emirates’. In Dubai zijn er ontelbaar veel van dit soort winkelcentra, maar deze was toch wel erg speciaal want hoewel het buiten 33 graden Celcius was waren er mensen vrolijk aan het skiëen! En dan niet een paar mensen maar behoorlijk wat, met gillende kinderen en allerlei sneeuw-attracties. Blijkbaar zijn er plannen om een nieuwe skibaan te bouwen (dus niet deze uit te breiden, maar een geheel nieuwe!) dus er is behoorlijk wat vraag naar wintersport in de woestijn. Daarnaast zouden er pinguins rondlopen die we natuurlijk erg graag wilden zien, maar die kwamen pas om 18u naar buiten en daarbij wisten we niet zeker of je ze wel van de buitenkant kon zien – dat zou wel een erg slecht businessmodel zijn, namelijk. Na de no-show van de pinguins lekkere visjes gehaald die in de aanbieding waren (maar 40 dirham per kilo!) en heerlijk gegeten.

Eergisteren hebben we uitgeslapen en zijn toen daarna (met de zon op het heetst van de dag, oeps) met de taxi naar de stad gegaan voor wat sight-seeing. Het idee was om naar het Fahidi Fort te gaan, maar we werden afgezet bij de souq naast de rivier, waardoor we bijna een boottour hadden gedaan van 60 dirham pp. – ‘yes the fort is on the other side of the water!’- maar gelukkig zijn we al een klein beetje getraind en hebben we eerst op de kaart gekeken voordat we zomaar een boot opstapten. Dat was maar goed ook, want blijkbaar was het fort maar 1 kilometer lopen. Eerst moesten we door de souq, waar we werden besprongen door mensen die ons erg graag een sjaal of hoofddoek wilden verkopen, waarna we (een beetje bij toeval want we hadden geen kaart) bij het fort aankwamen. Het fort was ook een museum en dit was heel erg leuk! Het ging over de geschiedenis van Dubai met erg mooie illustraties, foto’s, instrumenten als zwaarden, geweren en muziekinstrumenten, nagebootste omgevingen waar je je in het vroegere Dubai kon wanen en zelfs een opgezette kameel. Wel kwamen we erachter dat we voor een deel van het museum beter thuis hadden kunnen blijven, want Gordon heeft dezelfde geweren, zwaarden, pistolen, schilden en kleden bij hem thuis aan de muur hangen en vaak zelfs in betere staat. Alleen geen opgezette kameel.

Na het museum hebben we geluncht in de ‘City Centre Mall’ – ‘you are the centre of us’ en hebben we de metro gepakt. Eerst nog de verkeerde kant op, waarbij ik al niet snapte waar we waren (toen zaten we per ongeluk op het vliegveld...) maar we deden de toeristische route en we konden gemakkelijk weer terugkomen naar de plek waar we moesten zijn – waar we tegen een probleem aan liepen omdat geen enkele chauffeur ons wilde meenemen omdat ze niet wisten waar het huis lag! De taxichauffeurs die langskwamen waren al schaars, maar aangezien ze allemaal zeiden ‘I’m sorry sir, I don’t want to take the risk’ hadden we een klein probleem. Uiteindelijk kwam er één taxi langs die het wel wilde proberen (we hadden een routebeschrijving en het adres!) maar die wilde er 60 dirham voor hebben omdat hij een Lexus had. Ehh... ja. Aangezien Marjolein had gezegd dat het tussen de 30 en 40 dirham zou moeten kosten hadden we de prijs van 40 afgesproken, waarna hij ons met enige moeite en aanwijzingen van ons naar het huis had gebracht. Hier ontstond een nieuw probleem, aangezien Marjolein en Gordon op ons wachtten om naar de Golf Club te gaan en de chauffeur stelde dat hij enkel van 100 dirham terug had met 35 – en dat was niet de prijs die we hadden afgesproken! Uiteindelijk, na veel gedoe, hebben we hem 10 euro betaald met nog 5 dirham, wat ongeveer neerkomt op 41 dirham, en dat was het dan. Vervolgens meegeweest met Marjolein en Gordon naar de Golf Club, waarna we weer goed thuis hebben gegeten en toen lekker hebben geslapen.

En toen gisteren! Het was een fantastische dag. Vroeg opgestaan (of in ieder geval een poging tot... uiteindelijk was het 8.15u) en toen na ontbijt en broodjes gepakt in de Safari Jeep van Gordon gestapt en richting de woestijn gecrossed. Hier zijn we illegaal Oman binnengegaan en hebben we een prachtige tocht door de woestijn gemaakt. Eerst door het meer bergachtige gedeelte, met geel zand en wilde steenachtige stukken, waar we koffie hebben gedronken. En vervolgens door richting de rode woestijn. Gordon had van te voren aangekondigt dat we niet over de zandduinen zouden rijden omdat ze nu nog te zacht zijn (de beste tijd hiervoor is in de winter) maar nadat hij er eentje had uitgeprobeerd stond het hem zo aan dat hij doorrreed, we vervolgens het pad kwijtraakten en uiteindelijk vast kwamen te zitten in het mulle zand. Was het wel waard hoor, het was erg spannend! We hebben Remco de auto laten uitgraven (grapje) terwijl we wat hout en stenen zochten, maar na de eerste poging om eruit te komen zaten we alleen maar dieper en zijn we maar gaan lunchen. Het was erg, erg warm en de stenen waren maar schaars, maar na de lunch in de schaduw van de auto wilden we juist weer beginnen met graven toen er plotseling uit het niets een auto verscheen! Gelukkig kon Remco de auto aanhouden en heeft hij ons uit het zand getrokken, waarna we weer vrolijk onze weg vervolgden. We reden door naar een plek die vroeger prachtig was maar waar ze nu een grote weg aan het aanleggen zijn (zo jammer, ze bouwen de hele woestijn vol...) en vervolgens doorgereden naar een grote boom waar we de banden weer hebben opgepompt, die Gordon leeg had laten lopen om meer grip te hebben in het zachte zand. Hier wat foto’s gemaakt en toen teruggereden, nog even vrienden gemaakt met een kameel – en een kamelenbaby gezien! – waarna we Oman weer uitmochten. Dit ging natuurlijk niet zonder dat de grenspost van AUE de auto van Gordon probeerde te kopen, want hij heeft een erg coole jeep die iedereen wilt hebben (hij is zelfs een keer door de politie aangehouden en gevolgd naar zijn huis omdat ze de jeep wilden kopen!) Maar nee. De jeep is niet te koop.

Met onze zanderige woestijnkleding nog aan zijn we doorgereden naar de andere vestiging van de Club, waar een ‘Pre-owned Boat Sale’ aan de gang was die erg rijke mensen aantrok. Hier hebben we heerlijk gegeten aan het water, was echt super! Heel erg gezellig en erg lekker. Vervolgens zijn we nog even een kijkje gaan nemen in de club op het dak (Gordon had het wel naar zijn zin en vond de muziek erg goed) waarna we toch maar besloten nog even een rondje op de, inmiddels gesloten, Boat Sale te nemen en vervolgens naar huis te gaan want we waren toch wel erg moe. We waren het terrein echter nog niet opgelopen of we hadden vrienden gemaakt met Arabieren die ons een boot probeerden te verkopen en vervolgens erg interessante verhalen vertelden over het werk wat ze deden, wat te maken had met (gevaarlijke) dieren filmen en het volgen van cyclonen en andere stormen. Ook wel weer interessant!

Vandaag doen we een beetje rustig aan: uitgeslapen, ingecheckt voor onze vlucht naar Bangkok en de was gedaan. Na deze update gaan we voor de eerste nacht een ho(s)tel in Bangkok zoeken, omdat we daar om 6 uur ’s avonds aankomen en het toch wel fijn is om in het begin een plekje te hebben om te slapen in de chaos van Thailand. We hebben er erg veel zin in, maar het zal zeker wel even wennen zijn! Ik hoop de backpacks nog iets lichter te maken want ik vond ze toch wel erg zwaar, maar Marjolein heeft beloofd om wat spullen te kunnen meenemen naar Nederland als we die willen achterlaten wat toch wel erg fijn is. In de namiddag gaan we waarschijnlijk nog even naar het strand want dat hebben we nog helemaal niet gedaan en dan vanavond vroeg slapen want we vliegen al om 9 uur ’s ochtends. De volgende update dus vanuit Thailand!

Heel veel liefs,

Daila -

Edit Remco:

Daila zou de blog bijhouden omdat ik vind dat ze enorm goed kan schrijven, echter zal ik af en toe ook een update toevoegen en ik hoop dat mij kwalitatief mindere werk alsnog in de smaak valt.

Wat ik graag nog even wilde vermelden is dat in die grote, woeste en kale woestijn we op een gegeven moment een enorme farm tegenkwamen. Niet zomaar een animal farm met kamelen e.d. maar een farm van minstens 2 vierkante kilometer met allemaal groene gewassen, mensen met blije gezichten enorme sproeiinstallatiesen natuurlijk kamelen. Ik vond het lichtelijk vreemd om zo’n enorme boerderij in het midden van de erg droge woestijn te zien.

& Remco

Edit 2:

Noemenswaardig om te vermelden is het feit dat eenmaal aangekomen bij de grens de Omani google translate lijken te gebruiken. Bij de grens aangekomen kwamen we het volgende tegen  'please dounload the windows', we denken dat er bedoeld werd of we de ramen wilden open doen maar zeker weten we dit niet.